اکسیژن

اکسیژن ، یکی از عناصر شیمیایی در جدول تناوبی است که نماد آن O و عدد اتمی آن ۸ است. مولکول اکسیژن (O2)در زمین از نظر ترمودینامیکی ناپایدار است ولی توسط عمل فتوسنتز باکتری‌های بی هوازی و در مرحله بعدی توسط عمل نور ساخت گیاهان زمینی به وجود می‌آید.واژه اکسیژن در دو واژه یونانی Oxus (ترش) و  Gennan (زایش) ساخته شده است، یعنی چیزی که از آن ترشی پدید می‌آید. در فارسی میتوان برای آن واژه ترشمایه را بکار برد. (برابرهای زبانهای دیگر برای واژه اکسیژن مثلآ آلمانی Sauerstoff و هلندی zuurstof هم دقیقآ همین معنی ترشمایه را میدهد). اکسیژن به‌عنوان اکسید کننده کاربرد بسیار زیادی داشته ، فقط فلوئور از آن الکترونگاتیوتر است. تاثیری روی چشم و پوست ندارد. ۲۱% از هوا شامل اکسیژن بوده و اساسا اکسیژن غیر سمی است. این گاز غیر قابل اشتعال است.
نام ماده (فارسی): اکسیژن
نام ماده (انگلیسی): Oxygen
نام تجاری (فارسی): اکسیژن
نام تجاری (انگلیسی): Oxygen
در زمین از نظر ترمودینامیکی ناپایدار است ولی توسط عمل فتوسنتز باکتریهای بی هوازی و در مرحله بعدی توسط عمل نور ساخت گیاهان زمینی به وجود میآید. اکسیژن فراوانترین عنصر در پوسته کره زمین است و برآوردهایی در این زمینه وجود دارد که مقدار آن را ۴۶٫۷% ذکر می کنند. اکسیژن ۸۷% اقیانوسها (به صورت آب ،H2O) و ۲۰% درصد جو زمین (به صورت اکسیژن مولکولی، O2 ،یا O3 ،ازن) را به خود اختصاص میدهد. ترکیبات اکسیژن بویژه اکسید فلزات و سیلیکاتها (SiO44-) و کربناتها (CO32-)معمولاً در خاک و تخته سنگها یافت میشوند. اکسیژن در سال ۱۷۷۱ از سوی داروساز سوئدی کارل ویلهلم شیله کشف شد، ولی این کشف خیلی سریع شناخته نشد و با اکتشاف مستقل جوزف پریستلی به طور گسترده تری شناخته شد و از سوی آنتوان لورن لاووزیه در سال ۱۷۷۴ نامگذاری شد.
اکسیژن سه ایزوتوپ پایدار و ده ایزوتوپ پرتوزا دارد. ایزوتوپهای پرتوزایی همه، نیمه عمری کمتر از سه دقیقه دارند.
موارد مصرف:
اکسیژن بهعنوان اکسید کننده کاربرد بسیار زیادی داشته ، فقط فلوئور از آن الکترونگاتیوتر است. اکسیژن مایع بهعنوان اکسید کننده در نیروی حرکتی موشکها استفاده میشود. از آنجا که اکسیژن برای دم و بازدم ضروری است، در پزشکی کاربرد دارد. گاهی اوقات کسانی که از کوه نوردی میکنند یا در هواپیما پرواز میکنند، مخازن اکسیژن همراه دارند (بهعنوان هوا). همچنین اکسیژن در جوشکاری و ساخت فولاد و همچنین متانول کاربرد دارد.
خواص فیزیکی و شیمیایی:
Phase gas
Density (0 C, 101.325 kPa) 1.429 g/L
Melting point 54.36 K, -218.79 C, -361.82 F
Boiling point 90.20 K, -182.95 C, -297.31 F
Critical point 154.59 K, 5.043 MPa
Heat of fusion (O2) 0.444 kJmol-1
Heat of vaporization (O2) 6.82 kJmol-1
Specific heat capacity (25 C) (O2) 29.378 Jmol-1K-1
اطلاعات ایمنی:
پروکسید هیدوژن و رادیکالهای هیدروکسیل و سوپراکسیدها بسیار سمی میباشند.
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *