فسفر

فسفر یکی از اعضای نافلز چند ظرفیتی گروه نیتروژن می‌باشد.این عنصر به چندین شکل آلوتروپی در طبیعت یافت شده‌است و یکی از عناصر حیاتی برای زندگی ارگانیسم‌های طبیعی (ترکیب موجودات زنده) می‌باشد. فسفر در بدن دارد. بیشتر فسفر بدن (در حدود ۸۵ درصد) در استخوانها و دندانها (جایی که با کلسیم برای ساختن استخوان قویتر و سخت تر ترکیب می‌شود) وجود دارد. بفیه فسفر در سلول‌ها و بافتهای دیگر وجود دارد. در سال ۱۶۹۹ توسط hennig brandtin کشف شد.

نام ماده (فارسی): فسفر

نام ماده (انگلیسی): Phosphorus

نام تجاری (فارسی):فسفر

نام تجاری (انگلیسی): Phosphorus

فسفر یکی از اعضای نافلز چند ظرفیتی گروه نیتروژن میباشد.این عنصر به چندین شکل آلوتروپی در طبیعت یافت شدهاست و یکی از عناصر حیاتی برای زندگی ارگانیسمهای طبیعی (ترکیب موجودات زنده ) میباشد. چندین شکل فسفر وجود دارند که عبارت اند از:فسفر سفید ، قرمز ، سیاه ؛ اگر چه رنگهای آنها تا حد زیادی به نظر میرسد تفاوت کمی با هم داشته باشد.فسفر سفید یکی از شکلهای فسفر است که به طور صنعتی تولید میشود که در تاریکی میتابد.و بی اختیار شعله ئر میشود در زمانی که در معرض هوا گیرد و سم مهلکی است.فسفر قرمز میتواند به خاطر تغییرات اندک در ساختار شیمیایی اش از رنگ نارنجی تا ارغوانی تغییر داشته باشد. شکل سوم ،یعنی فسفر سیاه، که در زیر فشار بالا ساخته میشود شبیه به گرافیت بوده و مانند گرافیت توانایی هدایت اللکتریکی را دارد. به غیر از آب و غذا بدن انسان برای بقا نیاز ویتامینهای مشخص و مواد معدنی دارد. کلسیم و فسفر در ماده معدنی مهم در بدن انسان هستند که با کمک همدیگر دندانها و استخوانها را میسازند. فسفر ۱ درصد کل وزن بدن را تشکیل میدهد، بنابراین اگر فردی ۱۵۰ پوند وزن داشته باشد یک و نیم پوند فسفر در بدن دارد. بیشتر فسفر بدن (در حدود ۸۵ درصد) در استخوانها و دندانها (جایی که با کلسیم برای ساختن استخوان قویتر و سخت تر ترکیب میشود) وجود دارد. بفیه فسفر در سلولها و بافتهای دیگر وجود دارد. در کلیه ها، فسفر از نظیر تصفیه مهم است. فسفر همچنین به تعادل اسید-باز درخون کمک میکند. فسفر جریان انرژی در بدن را تنظیم کرده باعث کاهش درد عضلانی، بعد از یک کار سخت، میشود. بدن شما برای رشد، نگهداری و ترمیم همه بافتها و یاختههای بدن و همچنین برای جذب سایر ویتامینها و مواد معدنی از جمله ویتامین دی، کلسیم، ید، منیزیوم و روی نیاز به فسفر دارد.

در حالت معمول نیاز به مصرف مکملهای فسفر وجود ندارد زیرا غذاهایی که ما میخوریم حاوی مقادیر کافی فسفر است، با اینحال در بعضی موارد برای مثال در شخصی که بیماری کلیوی دارد، پزشک مکملهای فسفر را تجویز میکند. بعضی از ورزشکاران قبل از شروع رقابت یا کارهای سنگین برای کاهش درد عضلانی و خستگی از مکملهای پتاسیم استفاده میکنند. مصرف فسفر و کلسیم با همدیگر میتواند باعث بهبود شکستگی استخوان و درمان کمبودهای ویتامین دی نظیراستئومالاسی (نرمی استخوان) و ریکتز شود. هم چنین از دیگر کاربردهای فسفر میتوان در اسید فسفریک غلیظ شده که در کودها برای کشاورزی و تولیدات کشاورزی کاربرد دارد. فسفاتها در شیشه های خاص، لامپ سدیم، تولید استیل و کاربردهای نظامی (بمب های آتش زا، پرده پوشش دود برای استتار یکانهای خودی و غیره ) و در کاربردهای دیگر به عنوان سموم دفع آفات, خمیر دندان، مواد شوینده استفاده میشوند.

مصرف روزانه بیش از ۱ گرم فسفر میتواند باعث مسمومیت شود. مصرف زیاد فسفر میتواند منجر به اسهال و کلسیفیکاسیون (سخت شدن) اعضا و بافت نرم شده و توانایی جذب آهن، کلسیم، منیزیوم و روی را توسط بدن کاهش دهد. اگر شما ورزشکار هستید و از مکملهای حاوی فسفات استفاده میکنید، باید دقت کنید که از این مکملها فقط باید به صورت گاه گاهی استفاده کنید. متخصصین تغذیه یک میزان مساوی از کلسیم و فسفر را در رژیم غذایی توصیه میکنند، اما رژیم غذایی تیپیک آمریکایی حاوی کلسیم کم و فسفر زیاد (میزان فسفر ۲ تا ۴ برابر کلسیم) است. علت این امر بسیار سادهاست. گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوی فسفر به میزان ۱۰ تا ۲۰ برابر میزان کلسیم آن است، و آشامیدنیهای حاوی کربنات مانند کولا حدود ۵۰۰ میلی گرم فسفر در هر بار مصرف دارد. وقتی در سیستم شما فسفر بیشتر از کلسیم باشد، بدن کلسیم ذخیره شده داخل استخوانها را برداشت میکند تا عملکر طبیعی بدن انجام شود. این امر منجر به کاهش توده استخوانی و در نتیجه شکنندگی استخوان و یا مشکلات لثه و دندانها میشود. پایین بودن نسبت کلسیم به فسفر همچنین باعث افزایش خطر فشار خون بالا و سرطان کولورکتال میشود. یک تعادل مناسب بین کلسیم و فسفر رژیم غذایی میتواند باعث کاهش تنیدگی (استرس)، کاهش خطر پوکی استخوان و بهبود علایم آرتروز و دیگر مشکلاتی شود که مرتبط با توانایی بدن در استفاده از کلسیم است.