پلی اتیلن سبک فیلم

پلی اتیلن سبک فیلم ماده ایست پلیمری و در گروه ترموپلاستیک ها قرار می گیرد. پلی اتیلن سبک فیلم دارای زنجیری شاخه‌دار است . زنجیرهای LDPE نمی‌توانند بخوبی با یکدیگر پیوند برقرار کنند و دارای نیروی بین مولکولی ضعیف و استحکام کششی کمتری است .این ماده برای تولید لوله های پلی اتیلنی، ساخت ظروف با حجم کم، ساخت ظروف خانگی، اسباب بازی، روکش سیم های برق و مخابرات، فیلم، قطعات مختلف اتومبیل، لوازم ورزشی و آزمایشگاهی و قطعات صنعتی کاربرد دارد.پلی اتیلن سبک فیلم معمولا پایدار، برای آتش گرفتن باید پیش گرم شود، تقریبا نیازی به حفاظت ندارد.

نام ماده (فارسی): پلی اتیلن سبک فیلم
نام ماده (انگلیسی):Poly ethylene low density film
نام تجاری (فارسی): ال دی پی ئی
نام تجاری (انگلیسی):LDPE
سایر اسامی:اتن هموپلیمر، اتیلن هموپلیمر، اتیلن پلیمر
مواد مرتبط:اتیلن، اتیلن سبک خطی، پلی اتیلن سنگین
مجتمع های تولیدکننده:پتروشیمی بندر امام، پتروشیمی لاله

تاریخچه:این پلی‌ اتیلن دارای زنجیری شاخه‌دار است بنابراین زنجیرهای LDPE نمی‌توانند بخوبی با یکدیگر پیوند برقرار کنند و دارای نیروی بین مولکولی ضعیف و استحکام کششی کمتری است. این نوع پلی ‌اتیلن معمولا با روش پلیمریزاسیون رادیکالی تولید می‌شود. از خصوصیات این پلیمر، انعطاف‌پذیری و امکان تجزیه بوسیله میکروارگانیسمها است. پلی اتیلن به لحاظ فشردگی کم و پایین مولکولی از دانسیته پایین برخوردار است که همین امر، باعث افزایش انعطاف¬پذیری آن می¬شود این خاصیت باعث شده که بیش از پنجاه درصد از تولید این محصول در ساخت فیلم و ورق جهت مصرف در روکش¬های طلقی شفاف، آسترهای بسته¬بندی، کاورها و چمدانها مصرف گردد. همچنین جهت ساخت ظروفی مانند بطریهای تحت فشار از این نوع پلیمر استفاده می¬شود . مصرف دیگر پلی اتیلن سبک، عایق¬کاری سیم و کابل و روکش کاغذ می¬باشد. پلی اتیلن اولین بار بطور اتفاقی توسط شیمیدان آلمانی سنتز شد. او در سال ۱۸۹۸ هنگام حرارت دادن دی آزومتان، ترکیب مومی شکل سفیدی را سنتز کرد که بعدها پلی اتیلن نام گرفت. اولین روش سنتز صنعتی پلی اتیلن بطور تصادفی توسط و ( از شیمیدان‌های ICI ) در ۱۹۳۳ کشف شد. این دو دانشمند با حرارت دادن مخلوط اتیلن و بنزالدئید در فشار بالا، ماده‌ای موم‌مانند بدست آوردند. علت این واکنش وجود ناخالصی‌های اکسیژن‌دار در دستگاه‌های مورد استفاده بود که بعنوان ماده آغازگر پلیمریزاسیون عمل کرده بود. در سال ۱۹۳۵ یکی دیگر از دانشمندهای ICI این روش را توسعه داد و تحت فشار بالا پلی‌اتیلن را سنتز کرد که این روش اساسی برای تولید صنعتی LDPE در سال ۱۹۳۹ شد.

موارد مصرف:
ماده تولید لوله های پلی اتیلنی، ساخت ظروف با حجم کم، ساخت ظروف خانگی، اسباب بازی، روکش سیم های برق و مخابرات، فیلم، قطعات مختلف اتومبیل، لوازم ورزشی و آزمایشگاهی و قطعات صنعتی

خواص فیزیکی و شیمیایی:
دامنه دانسیته :۰٫۹۱۰ -۰٫۹۴۰، غیر فعال در دمای اتاق، بین دماهای ۸۰-۹۵ زمان کوتاهی پایدار است.

اطلاعات ایمنی:
معمولا پایدار، برای آتش گرفتن باید پیش گرم شود، تقریبا نیازی به حفاظت ندارد.