نفتای طبیعی
نفتا یکی از برش های نفت خام است. نفتا شامل گروهی از ترکیبات آلی با طول زنجیره ۵ تا ۹ اتم کربن است. معمولا از نفتا برای تولید محصولات با ارزش تر مانند بنزین استفاده می شود. نفتا به دو نوع اصلی تقسیم می شود: آروماتیک و آلیفاتیک. خوردن نفتا سبب سوزش گلو، دهان و بینی می شود.
نام ماده (فارسی): نفتای طبیعی
نام ماده (انگلیسی):Natural Naphta
نام تجاری (فارسی): نفتا
نام تجاری (انگلیسی): Naphtha
سایر اسامی: بنزین خام پالایشگاهی، نفتای طبیعی
مواد مرتبط: نفت کوره
مجتمع های تولیدکننده: پتروشیمی بندر امام
نفتا به ترکیبی از هیدروکربن های اشتعال پذیر گفته می شود که شامل هیدروکربن های خاصی با اشتعال پذیری و فراریت معین هستند. برای مثال محصولات تقطیر نفت خام و یا قطران ذغال سنگ. نفتا یکی از محصولات سبک نفت خام است (محصول بالایی نفت چراغ) و معمولا در پالایشگاه به دو صورت نفتای سبک وسنگین تولید می گردد. نفتا اصولا به عنوان خوراک واحدهای دیگر برای تولید بنزین با اکتان بالا (فرآیند ریفرمینگ کاتالیستی ) مصرف می شود. همچنین این ماده در صنایع شیمیایی برای تولید اولفین ها در واحد Steam Cracker و نیز به عنوان حلال کابرد دارد. لغت نفتا از لاتین و یونانی می آید. این لغت در یونان باستان به هر ماده نفتی شکل و قیر مانندی گفته می شده است.
موارد مصرف:
نفتا ماده بنیادی در صنایع پتروشیمی است. نفتا را در ساخت بنزین استفاده می کنند. همچنین از نفتا برای حلال استفاده می شود.
روشهای تولید:
نفتا به دو نوع اصلی تقسیم می شود: آروماتیک و آلیفاتیک. نفتای آلیفاتیک از هیدروکربن ها پارافینی و سیکلو پارافینی (نفتن ها) تشکیل شده و مستقیما از نفت خام به روش تقطیر بدست می آید. نفتای آروماتیک شامل آروماتیک ها، آلکیل بنزن ها است که بندرت مستقیما از نفت خام بدست می آید و احتیاج به ریفرمینگ دارد. به طور کلی نفتا از روش های زیر حاصل می شود:
۱- محصول straight-run از تقطیر نفت خام.
۲- استخراج با حلال
۳- هیدروژناسیون ترکیبات اشباع نشده
۴- پلیمریزاسیون ترکیبات اشباع نشده (اولفین)
۵- فرآیند آلکیلاسیون
البته نفتا را می توان از ترکیب این روش ها نیز بدست آورد.
اطلاعات ایمنی:
زمانیکه نفتا با پوست تماس پیدا کند سریعا تبخیر می شود. در عمل سبب خشکی و تحریک مختصر پوست می شود. با این حال زمانیکه روی پوست به مدت زیادی باقی می ماند سبب حل شدن چربی های پوست و خشکی آن می شود. بلعیدن آن سبب سوزش دهان، گلو و سینه و تحریکات شکمی، تهوع و استفراغ می شود. کاهش کارایی سیستم اعصاب مرکزی از قبیل بیهوشی، نیز ممکن است مشاهده شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.