نفتای طبیعی

نفتا یکی از برش های نفت خام است. نفتا شامل گروهی از ترکیبات آلی با طول زنجیره ۵ تا ۹ اتم کربن است. معمولا از نفتا برای تولید محصولات با ارزش تر مانند بنزین استفاده می شود. نفتا به دو نوع اصلی تقسیم می شود: آروماتیک و آلیفاتیک. خوردن نفتا سبب سوزش گلو، دهان و بینی می شود.

نام ماده (فارسی): نفتای طبیعی
نام ماده (انگلیسی):Natural Naphta
نام تجاری (فارسی): نفتا
نام تجاری (انگلیسی): Naphtha
سایر اسامی: بنزین خام پالایشگاهی، نفتای طبیعی
مواد مرتبط: نفت کوره
مجتمع های تولیدکننده: پتروشیمی بندر امام

نفتا به ترکیبی از هیدروکربن های اشتعال پذیر گفته می شود که شامل هیدروکربن های خاصی با اشتعال پذیری و فراریت معین هستند. برای مثال محصولات تقطیر نفت خام و یا قطران ذغال سنگ. نفتا یکی از محصولات سبک نفت خام است (محصول بالایی نفت چراغ) و معمولا در پالایشگاه به دو صورت نفتای سبک وسنگین تولید می گردد. نفتا اصولا به عنوان خوراک واحدهای دیگر برای تولید بنزین با اکتان بالا (فرآیند ریفرمینگ کاتالیستی ) مصرف می شود. همچنین این ماده در صنایع شیمیایی برای تولید اولفین ها در واحد Steam Cracker و نیز به عنوان حلال کابرد دارد. لغت نفتا از لاتین و یونانی می آید. این لغت در یونان باستان به هر ماده نفتی شکل و قیر مانندی گفته می شده است.

موارد مصرف:
نفتا ماده بنیادی در صنایع پتروشیمی است. نفتا را در ساخت بنزین استفاده می کنند. همچنین از نفتا برای حلال استفاده می شود.

روشهای تولید:
نفتا به دو نوع اصلی تقسیم می شود: آروماتیک و آلیفاتیک. نفتای آلیفاتیک از هیدروکربن ها پارافینی و سیکلو پارافینی (نفتن ها) تشکیل شده و مستقیما از نفت خام به روش تقطیر بدست می آید. نفتای آروماتیک شامل آروماتیک ها، آلکیل بنزن ها است که بندرت مستقیما از نفت خام بدست می آید و احتیاج به ریفرمینگ دارد. به طور کلی نفتا از روش های زیر حاصل می شود:
۱- محصول straight-run از تقطیر نفت خام.
۲- استخراج با حلال
۳- هیدروژناسیون ترکیبات اشباع نشده
۴- پلیمریزاسیون ترکیبات اشباع نشده (اولفین)
۵- فرآیند آلکیلاسیون
البته نفتا را می توان از ترکیب این روش ها نیز بدست آورد.

اطلاعات ایمنی:
زمانیکه نفتا با پوست تماس پیدا کند سریعا تبخیر می شود. در عمل سبب خشکی و تحریک مختصر پوست می شود. با این حال زمانیکه روی پوست به مدت زیادی باقی می ماند سبب حل شدن چربی های پوست و خشکی آن می شود. بلعیدن آن سبب سوزش دهان، گلو و سینه و تحریکات شکمی، تهوع و استفراغ می شود. کاهش کارایی سیستم اعصاب مرکزی از قبیل بیهوشی، نیز ممکن است مشاهده شود.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *